Protezę należy zastosować w przypadku braku własnych zębów naturalnych, ale również wtedy, gdy pojawiły się jakiekolwiek ubytki w szczęce. Zignorowanie powstałych przerw może skutkować różnymi zaburzeniami, na przykład mowy lub trawienia, a nawet zwyrodnieniami stawów żuchwowych. W wyniku braków w uzębieniu, pozostałe zęby mogą zacząć same się przesuwać, a nawet wypadać.

Współcześnie stosuje się kilka rodzajów protez zębowych. Dobór odpowiedniego rozwiązania ustalany jest indywidualnie przez lekarza stomatologa.

Protezy zębowe ruchome

Jest to proteza, którą można zakładać i zdejmować. Stosuje się ją raczej do uzupełnienia pojedynczych ubytków. Zaleca się używanie jej tylko w dzień. Na noc powinna być zdejmowana, dzięki czemu dziąsła i błona śluzowa mogą w tym czasie odpocząć.

Tego typu protezy wymagają na ogół dłuższego okresu potrzebnego do przyzwyczajenia się do nich, ponieważ ich budowa jest nieco inna niż naturalne uzębienie. Procesy mówienia i spożywania posiłków również ulegają pewnym modyfikacjom. Czas potrzebny na przestawienie się to nawet kilka miesięcy.

Protezy ruchome dzielą się na:

• akrylowe – najtańsze, zakłada się je pomiędzy zdrowymi zębami.
• szkieletowe – opierają się na metalowej konstrukcji, a nie na dziąsłach.
• nakładkowe – opierają się na implantach, czyli na tytanowych śrubach mocowanych w dziąśle.

Protezy zębowe stałe

Stosuje się je u osób bez naturalnego uzębienia. Protezy stałe są z akrylu, a umieszcza się je w jamie ustnej za pomocą kremu mocującego. Inną możliwość stanowią implanty. Dużo łatwiej jest się do nich pacjentowi przyzwyczaić i proces jedzenia jest prostszy.

Warto wiedzieć, że do protez zębowych zalicza się także licówki (cieniutkie nakładki przyklejane do zewnętrznej powierzchni zęba), wkłady koronowe (czasem zastępują tradycyjną plombę) oraz most protetyczny (zastępujący pojedyncze ubytki zębowe).